விளக்கவுரை
தனது சீரீய தன்மையால் கட்டப்பட்டதும், தன்னுடைய கரம் பட்டதால் புதுப்பொலிவுடன் விளங்கியதும் ஆகிய திருத்துழாய் மாலைகள்; வேதங்கள் போன்று மூன்று வர்ணத்தினர் மட்டுமே கற்க முடியும் என்ற கட்டுப்பாடு இன்றி, வேதம் ஓத அதிகாரம் இல்லாத பெண்களும்-அறியாமையால் மூழ்கியவர்களும் கற்கலாம்படி தமிழ் மொழியில் உண்டாக்கப்பட்ட வேதம் என்று போற்றப்படும் திருமாலை என்ற திவ்யப் பிரபந்தம் அருளிச் செய்தவர்; ஈறில வண் புகழ் நாரணன் என்று கூறுவதற்கு ஏற்ப , என்றும் உள்ள திருக்கல்யாண குணங்கள் உடையவனாக, தாய் தந்தை இவனே என்று கூறும்படியாக, அனைத்துப் பந்துக்களும் இவனே என்று தோன்றும்படியாக திருவரங்கத்தில் கண்வளர்கின்ற பெரியபெருமாளை, “ஐயனே அரங்கா!”, என்று கூறி அழைத்து நின்றவர்; அந்தத் திருவடிகளைக் காட்டிலும் மேற்பட்ட பொருள் வேறு ஏதும் இல்லை என இருந்தவர் – இப்படிப்பட்டவர் தொண்டரடிப்பொடியாழ்வார் ஆவார். அத்தகைய தொண்டரடிப்பொடி ஆழ்வாரின் திருவடிகளைக் காட்டிலும் வேறு ஒரு பொருளை விரும்பாத உத்தமரான எம்பெருமானாரின் திருவடிகள் மட்டுமே எனக்குச் சரணாகும், வேறு ஏதும் இல்லை.
மெய்யன் என்று கூறுவதன் பொருள் என்ன? ஸர்வேச்வரனின் திருக்கல்யாண குணங்களை எம்பெருமானார் ஆதிசேஷனாக எப்போதும் அவனுடன் இருந்தபடி அறிந்தவர்; அதனைத் தனது ஸ்ரீபாஷ்யத்தில் உள்ளது உள்ளபடி அருளிச் செய்தார்.
Other AzhwArs had sung Srirangam along with other dhivya Desams. Even ThiruppANAzhwAr the one who had sung ONLY ten verses in front of Lord Ranaganthan and then united with the Lord archA moorthy then and there, sang on ThiruvEnkatam also in his third verse- mandhi paay vada vEnkata maalalai- and viraiaar pozhil vEnkatam in his very first verse itself. Even the Mountain where you are residing- some should not touch you had prescribed; while you made me come straight into your temple. What a vaathsalyam on me! – wondered ThiruppANAzhwAr. [in that inner meaning, he had mentioned that line virai aar pozhil vEnkatavan].
When such is the case, unlike these azhwArs, – in the lines of athraiva sreerangE sukhamAsva- as instructed by Lord RangAnthA to EmperumAnAr to stay and live in Sri Rangam happily, ThoNdaradippodi AzhwAr chose to reside only in Srirangam and paid his obeisance to only Lord RanganAthan. He composed his verses only on Him, though Arangan did not mention so to AzhwAr explicitly. Not that he chose to sEvicchufy only Sri Rangan; he also chose to be His servant and His servants? Servant at all times and prayed only for the same. He called himself as the dust at the feet of bhAgawathAs. [Thondar + adi + podi]
Payan peRaadha sEshathvam yedhaRkku thOndE purushaartthatthin sikaram
What is the use of being sEshan [servant] to the Lord? We need to serve Him at all times and be His eternal servant; perform nithya kaimkaryam; at all times; at all places; under all circumstances; in all ways. Sarva kaala, sarva desa, sarva avastha kaimkaryam. To perform “Sarva dEsa, Sarva Kaala, SarvAvasthA“ Kaimkaryam to Him and Him alone.
He made garlands of thuLasi leaves for RanganAthan and offered to the priests to adorn the Lord. He offered the same everyday and was lovingly and reverently called as thoNdardipppodi. EmperumAnAr was deeply involved in this AzhwAr and his wonderful works of Thirumaalai and Thirupalliyezhucchi due to his unambiguous declaration in Thirumaalai and his dislike for other non-vedic religions.
Meaning
ThoNdaradippodi AzhwAr, is the One who made most fragrant ThuLasi garlands lovingly with immense bhakti for Sriya: Pathi Sri RanganAyikA samEtha Sri RanganAthan of Srirangam; who also composed the sweetest anubhavam filled bhakti laden great garland of Thirumaalai on Lord Sri RanganAthan, the Lord ever associated with the most auspicious KalyANa guNAs; who is the epitome and personification of Bhagawatha sEshathvam; who excelled himself calling himself as the dust at the feet of Bhagawathas (devotees) of Sriman Narayanan. The Lotus feet of Emperumaanaar- Sri Ramanuja (who does not desire for any thing else except the Feet of this Great ThoNdaradippodi AzhwAr) are the ONLY Greatest thing that I need to hold on to.
VERenakkE there is nothing else other than SrI Ramanuja’s Lotus Feet. vERu enakkaaenakkaa vERu- anything else for me- never. For me it is only Ramanuja’s lotus feet and nothing else.
ini vERu enakku– hereafter there is nothing else. Now that I have been blessed to become different.
Like this AzhwAr ThoNdaradippodi, I am also blessed to serve the Lord RanganAthan and also fortunate to compose verses. Am I not different? I think so. I am not as qualified as AzhwAr is. NaichyAnusanthAnam of Amudhanaar is shown here as well. The word Thamizh is referred twice. Garland of Tamil verses is made by AzhwAr and is in chaste sweet words [Tamil means sweet also thamizhukku amudhu enRu pEr].
Source:
http://sundarasimham.org/
http://namperumal.wordpress.com/
