விளக்கவுரை:
தூய்மையான அனுஷ்டானங்களை உடைய பெரியநம்பி, திருமலைநம்பி, திருக்கோட்டியூர் நம்பி, திருவரங்கப்பெருமாள் அரையர், திருமாலையாண்டான், திருக்கச்சி நம்பி, மாறனேரிநம்பி போன்ற யதிகளின் ஸ்வாமியாக உள்ளவர் யார் என்றால் – காட்டுமன்னார்கோயில் எம்பெருமானின் திருநாமத்தை என்றும் பற்றியிருந்த ஆளவந்தார் ஆவார். இவருடைய திருவடிகள் என்னும் உபாயத்தை மட்டுமே பற்றி, அந்தத் திருவடிகள் காரணமாகவே இந்த உலகில் உள்ள ப்ரபன்னர்கள் அனைவருக்கும் ஸ்வாமியாக உள்ளவர் எம்பெருமானார் ஆவார். தன்னை அண்டியவர்களைக் காப்பதில் பெருமை ஏதும் இல்லை, தன்னை எளிதில் அண்டாமல் உள்ளவர்களையும் காத்தருளியவர் எம்பெருமானார் ஆவார். ஆகவே இனி உள்ள காலம் முழுவதும் நமது ஸித்தாந்தத்தைத் தூஷிப்பவர்கள், அஹங்காரம் பற்றியவர்கள் ஆகியோருடைய நரகத்தின் வாயிலை ஒத்த அவர்களின் இருப்பிடத்தை நான் நாடமாட்டேன்; அவர்களை, “மேகம் போன்று நவநிதியைப் பொழிவார்கள்”, என்று வாய்க்கு வந்தபடி துதிக்கமாட்டேன்; ஸம்ஸாரத்தில் உழல வைக்கும் இது போன்ற செயல்களில் இனி நான் ஈடுபடமாட்டேன்.
Source:
In this verse, Amudhanaar enjoys Ramanuajcharya’s devotion to the grandson of Sriman Nathamuni, namely Yamunacharyar also called as Alavandhaar. Ramanuja held on to the lotus feet of Yamunacharya as the only refuge.
Pristinely pure anushTaanaseelar- (one who strictly adheres to saashthras and anushtanams), the Chief of saints of Srivaishnavas is Sri Yamunacharyar- Sri Alavandhaar. Emperumaanaar- Sri Ramanujacharya, who is blessed to be Lotus Feet of Yamunacharyar, saved me. Hence, I shall never ever praise the lowly human beings who are full of ahamkara, mamakarams (I and mine), saying “you are like the rainy cloud to shower us with wealth”, etc…
Though he was given half the kingdom, and was addressed as Ala vandhaara [the one who came to rule me]; having ruled the kingdom and enjoyed royal life; still he forsake everything and took sanyaasam. Not just that he was adhering to greatest and strictest yatheeswarar’s anushtAnam [in spite of the past riyal comforts]; His jnAna bhakti vairAgyam were indescribable. Taking refuge of His lotus feet, EmperumAnAr was devoted to YamunAchArya fully. After being saved by such greatest Ramanujacharya, would I ever go and pray to some lowliest soul hereafter? I never used to that even before. Why at all now? [Even I do not take sanyaasam; I can still adhere to vaidika anushtAnam and learn to have sampradaya jnAnam. Nothing wrong with that One need not be a sanyaasi]
[SrI Satakopan Swami adds:] In the Guru Paramparaa section of his magnum opus, Swami Desikan paid tribute to Alavandaar, his compositions and his line of disciples. {Alavandaar had fifteen well known disciples, who took refuge in him. He also blessed us with the following illustrious works, which inspired Swami Desikan:
(1) Aagama Praamanyam
(2) Purusha Nirnayam
(3-5) Siddhi Tryam containg Atma Siddhi, Iswara Siddhi and Samvit Siddhi
(6) Gitaartha Sangraham
(7) Stotra ratnam and
(8) Cathu: Sloki on Maha Lakshmi to remind us about her unique role in Prapatti}.
The verse begins with the words: Ennuyir tantalitthavarai charanam pukki. Here Swami salutes the line of Acharyas from Ramanuja, Periya Nambi, Alavandaar, Manakkal Nambi, uyyakkondar, Nada Muni, Nammazhwar, Vishwaksenar, Maha Lakshmi and Sriman Narayanan. He says the Acharyas like Alavandaar protected him by revealing the knowledge that his Atmaa was Seshan to the Lord.
In another verse in RTS exclusively devoted to Alavandaar, Swami states that he is the Dasa of Alavandaar and he will not therefore study any Sastrasthat are not true to his teachings.
Neelavandhu Inru Vidhi vahayaal Ninaivu Onriya Naam
Meela Vandhu Innum Vinai Udambu Onri Vizhundu Uzhalaathu
Aala Vandarena Venru Arul Thantu Vilangiya SIr
Aalavandaar adiyom padiyom ini ilvazhakkeh
In this long and tortuous Samsara, we have over aeons wandered and finally due to the grace of the Lord have attained discriminating knowledge. To avoid rebirth in this world and attaining another body due to the Karmas, we have taken refuge in Alavandaar and his teachings. We will therefore not have lower births and we have declared our servitude (Dasatvam) to Alavandaar. He has conquered the opponents with ill views and has come as it were to protect to us from the misfortunes associated with the travails of Samsaara. After thus becoming his Dasas, we will not engage in the study of fruitless and imperfect [other] Sastras anymore and be misled.
Source:
http://sundarasimham.org/
http://namperumal.wordpress.com/
