விளக்கவுரை:
தென்திசையில், பரமபதத்திற்கு இணையான ஸ்வபாவம் கொண்ட ஊராகிய ஆழ்வார் திருநகரியில் அவதரித்தவர் நம்மாழ்வார் ஆவார். அவருடைய திருவாய்மொழி என்பது செந்தமிழில் செய்யப்பட்ட வேதம் என்று கூறும்படி உள்ளது. இப்படிப்பட்ட திருவாய்மொழியை – ஈன்ற முதல் தாய் சடகோபன், இதத்தாய் இராமானுசன் – என்னும்படி, தனது இதயத்தில் எப்போதும் நிலை நிறுத்தியவர் எம்பெருமானார் ஆவார். அந்தத் திருவாய்மொழியை எப்போதும் கேட்டபடியும், உபதேசம் செய்தபடியும், வ்யாக்யானம் செய்தபடியும், திருக்குருகைபிரான் பிள்ளான் மூலம் வ்யாக்யானம் செய்வித்தபடியும் இராமானுசரின் திருக்கல்யாண குணங்கள் அமைந்திருந்தன. இப்படியாக எம்பெருமானாரின் குணங்கள் உள்ளன என்று அறிந்தவர்கள் கூரத்தாழ்வான், முதலியாண்டான் போன்றவர்கள் ஆவர். இவர்களையே எப்போதும் என் கண்கள் பார்த்தபடியும், அதனால் நான் ஆனந்தம் கொண்டபடியும் இருக்கும் உயர்ந்த வாய்ப்பு எப்போது அடியேனுக்குக் கூடுமோ?
KaNNan kaNNalladhu illayOr KaNNE! Patthudai adiyavarkku eLiyavan; –
Like that Swami Nammaazhwaar immersed himself in the parama bhakti towards KaNNan and shone as the very personification of KrishNa bhakti. Swami Emperumaanaar involved himself so deeply into the most wonderful such srisookthis of Nammaazhwaar for this very reason for their anubhavam and enjoyment of KaNNan and bhakti to Him. Amudhanaar extols Ramanuja’s love for Nammaazhwaar srisookthis here.
Meaning
Emperumaanaar- Sri Ramanujacharya kept in the core of his heart, with great bhakti, the pAsurams of Nammazhwaar’s Thiruvaaymozhi, that are considered equal to Vedas, that are considered the essence of Vedas, that are the graceful aruLiccheyalgaL of NammAzhwAr of Thirukkuruhoor, that are composed in sweet simple Tamil language. When will I (this lowly self) get His grace for being granted the permanent BhAgyam of being associated with the Bhagawathas and the recipient of the kataaksham from Bhagawathas who have realized and known the Greatness and qualities of such Sri Ramanujacharya?
In every Divya Desam, and/ or wherever Ramanuja went; he ensured and established that recitation and rendition of the most beautiful divine Thiruvaaymozhi of Swami Nammaazhwaar with great bhakti towards Shri SatakOpar took place; and realizing EmperumAnAr’s enjoyment of Thirumaymzohi, his sishya kOtis follow the same. Amudhanaar longs and desires for being associated with such devoted disciples group [adiyaargaL kuzhaam] and to enjoy such a scene always.
Source:
http://sundarasimham.org/
http://namperumal.wordpress.com/
