For previous slokas please refer: http://anudinam.org/?s=dayasatakam
cont…
SLOKAM 42
prajaapatya prabhR^iti vibhavaM prexya paryaaya duHkhaM
janmaa kaa~Nxan.h vR^iShagiri vane jagmuShaaM tasthuShaaM vaa.
aashaasaanaaH katichana vibhostvat.h pariShva~Nga dhanyaiH
a~NgIkaaraM xaNamapi daye haarda tu~Ngai rapaa~Ngai..42
ப்ராஜாபத்ய ப்ரப்ருதி விபவம் ப்ரேக்ஷ்ய பர்யாய து:க்கம் ஜந்ம ஆகாங்க்ஷந் வ்ருஷகிரி வநே ஜக்முஷாம் தஸ்த்துஷாம் வா ஆசாஸாநா: கதிசந விபோ: த்வத் பரிஷ்வங்க தந்யை: அங்கீகாரம் க்ஷணம் அபி தயே ஹார்த்த துங்கை: அபாங்கை:
(MEANING):
The key words here are : “DayE! Kathichana Vrusha Giri vanE jagmushAm tasthushAm vaa janam AkAnkshan” ( Oh DayA Devi! some MahA VivEkis and Parama BhakthAs want to exist as stationary or mobile beings in the forests of Your Lord at Thirumala). Why would they (Brahma Jn~Anis like KulasEkhara AzhwAr) want such a status to be a tree or fish at ThirumalA and long for it?
பொருள் – தயாதேவியே! ப்ரம்மன் முதலானவர்களின் செல்வத்தை ஒரு சில உயர்ந்தவர்கள் துன்பம் என்றே கருதவர். அப்படிப்பட்டவர்கள் – நீ அணைத்துக் கொள்வதாலும், அதனால் பெருமை பெற்றதாலும், உனது மகிழ்ச்சியால் உயர்வு பெற்றதாலும் ஆகிய ஸ்ரீநிவாஸனின் கடாஷம் என்பது தங்கள் மீது ஒரு நொடியாவது விழவேண்டும் என்று விரும்புகின்றனர். இதனை எதிர்பார்த்து திருமலையில் உள்ள அசையும் பொருளாகவோ அல்லது அசையாத பொருளாகவோ ஆகிய பிறவியை விரும்புகின்றனர்.
விளக்கம் – இங்கு குலசேகர ஆழ்வார் அருளிச்செய்த “ஊனேறு செல்வத்து” என்று தொடங்கும் பெருமாள் திருமொழியின் கருத்தைக் கூறுகிறார். அதில் ஆழ்வார் – குருகாய்ப் பிறப்பேன், மீனாய்ப் பிறப்பேன், தம்பமாய்ப் பிறப்பேன், பொன்வட்டிலாய்ப் பிறப்பேன் என்று கூறி, இறுதியில் “எம்பொருமான் பொன்மலைமேல் ஏதேனும் ஆவேனே” என்று கூறினார். இங்கு இவ்வித விருப்பத்தை ஏன் உயர்ந்தவர்கள் மட்டுமே கொள்வதாகக் கூறினார்? காரணம் அவர்கள் ஸ்ரீநிவாஸனின் அழகான கண்களால் (அபாங்கி) பார்க்கப்பட்டு இவ்விதம் ஆயினர். மேலும் அந்தப் பார்வை – “ஹார்த்த துங்கை” – மிகவும் அன்பு நிறைந்த பார்வை என்று கூறினார். மேலும் அந்தப் பார்வை தயாதேவியால் அணைக்கபட்டது என்று கூறினார். ஸ்ரீநிவாஸனின் பார்வை ஒரு நொடி பட்டால் கூட, நம் வாழ்வு உயர்ந்ததாகும். இதனை வால்மீகி, “இராமனை யார் காணவில்லையோ, இராமன் யாரைக் காணாமல் உள்ளானோ, அப்படிபட்டவன் உலகினரால் பழிக்கப்படுவான்” என்றார். ஆக நாம் இவ்விதம் இருக்காமல், ஸ்ரீநிவாஸனின் பார்வை நம் மீது விழும்படி வாழவேண்டும்.
SLOKAM 43
naabhi padma sphuraNa subhagaa navya nIlotpalaabhaakrIDaa shailaM kamapi karuNe vR^iNvatI ve~NkaTaakyam.h.shItaa nityaM prasadanavatii shraddadhaanaavagaahyaadivyaa kaachijjayati mahatI dIrghikaa taavakInaa.. 43
நாபீ பத்ம ஸ்ப்புரண ஸுபகா நவ்ய நீலோத்பல ஆபா க்ரீடா சைலம் கமபி கருணே வ்ருண்வதீ வேங்கடாக்க்யம் சீதா நித்யம் ப்ரஸதநவதீ ச்ரத்ததாந அவகாஹ்யா திவ்யா காசித் ஜயதி மஹதீ தீர்க்கிகா தாவகீநா
(MEANING):
Here, Swamy Desikan compares DayA Devi to be a cool pond in the body of the Lord of ThiruvEnkatam, which quells the heat of samsAric sufferings. Oh DayA Devi! The hills of ThiruvEnkatam exist as a sporting arena for You as the Queen of the Lord of Thirumala. In these hills, the Lord’s auspicious body shines as a clear, cool pond for your bathing comfort. In that pond, the naabhi kamalam (Navel lotus) stands up distinctly. The waters of the pond are of a bluish-black color (ShyAmaLa hue) reflecting the beautiful complexion of Your Lord. The darsanam of that ThirumEni of Your Lord is delectable to enjoy. It is a feast to the eyes of His bhakthAs. This fatigue removing pond to ward off the heat of the summer of SamsAram matches Your glories and is resplendent at Thirumala.
பொருள் – தயாதேவியே! திருவேங்கடம் என்னும் மலையில் ஒரு பொய்கை (ஏரி) உள்ளது. அது உனதாக உள்ளது. மிகவும் பெரியதாகவும் உயர்ந்தும் குளிர்ந்தும் உள்ளது. உந்தியில் உள்ள தாமரை மலரால் மேலும் அழகு பெற்றது. கருநெய்தல் மலர் போன்ற ஒளி உடையது. நம்பிக்கை உள்ளவர்கள் நீராடும் இடமாக உள்ளது.
விளக்கம் – இங்கு ஸ்ரீநிவாஸனின் திருமேனியை ஒரு ஏரியாகக் கூறுகிறார். ஏரியின் நடுவில் தாமரை மலர் இருந்தால் அழகு பெறும் அல்லவா? இங்கு ஸ்ரீநிவாஸனின் நாபியில் உள்ள தாமரை மலரைக் கூறினார். கடும் கோடை நாள் ஒன்றில் நடந்து வந்த மனிதன், குளிர்ந்த நீர் உள்ள ஏரியைக் கண்டால் அதில் நீராடி இன்பம் அடைவான் அல்லவா? இதேபோன்று, தாபத்ரயத்தால் வாடும் மனிதர்கள் ஸ்ரீநிவாஸன் என்னும் ஏரி மூலம் இன்பம் அடையலாம். நம்மாழ்வார் – தாமரை நீள் வாச தடம் – என்று பகவான் தன்னிடம் தாமரை மலர் சூழ்ந்த மணம் வீசும் ஏரி போன்று வரவேண்டும் – என்றார். இதே கருத்தை அடியொட்டி, இவரும் கூறுவது காண்க.
ச்ரத்ததநா என்ற பதம் காண்க. இதன் பொருள் – யாருக்கு அவன் மீது நம்பிக்கையும், பக்தியும், அன்பும் உள்ளதோ அவர்களே நீராடுவார்கள் என்று கருத்து. இது ஆண்டாள் திருப்பாவையில் அருளிச்செய்த – நீராடப் போதுவீர் போதுமினோ – என்பதை அடியொட்டி உள்ளதைக் காண்க.
ஸ்வாமி தேசிகன் பகவானை – ஹரி ஸரஸ் – என்று முகுந்தமாலையிலும் வர்ணிப்பதைக் காணலாம்.
SLOKAM 44
yasmin.h dR^iShTe taditara sukhair.h gamyate goShpadatvaM
satyaM j~naanaM tribhiravadhibhir.h muktamaananda sindhum.h.
tvat.h svIkaaraat.h tamiha kR^itinaH sUri bR^indaanu bhaavyam.h
nityaa pUrvaM nidhimiva daye nirvishant.h ya~njanaadrau.. 44
யஸ்மிந் த்ருஷ்டே தத் இதர ஸுகை: கம்யதே கோஷ்பதத்வம் ஸத்யம் ஜ்ஞாநம் த்ரிபி: அவதிபி: முக்தம் ஆனந்த ஸிந்தும் த்வத் ஸ்வீகாராத் தம் இஹ க்ருதிந: ஸூரி ப்ருந்த அநுபாவ்யம் நித்ய அபூர்வம் நிதிம் இவ தயே நிர்விசந்தி அஞ்ஜந அத்ரௌ
(MEANING):
The key words here are : “DayE! Aanandha Sindhum Tamm Thvath sveekArAth, kruthina: iha Anjanaadhrou nidhimiva nirviSanthy” (Oh Dayaa Devi! The fortunate ones enjoy Your Lord, the Ocean of bliss, in this world as a treasure since You have accepted Him as Your Lord). His svaroopam does not ever change. For Him. there is no change in form like insentients; there is no change in SvabhAvam as in the case of the sentients. His svarooppam will also shine as the embodiment of Jn~Anam.
We can not pin point Him as being limited to desa, Kaala, Vasthu parameters. He is present at all times in all things and forms. He is of the form of limitless bliss. The eternally liberated jeevans (nithya sooris) and the Muktha Jeevans enjoy Him without let. However long one enjoys Him, He is insatiable and appears in newer and newer forms. When one enjoys Him, all the other sukhams will be insignificant. The comparison is between the vastness of the Ocean and the water collected in a cavity formed by a cow’s hoof is appropriate, when one recalls the bliss of enjoying the Lord and other sukhams. Oh Dayaa Devi! You should graciously catalyze our enjoyment of Your Lord. When You accept us the chEthanams, then we become BhAgyasAlis. Such blessed ones enjoy the Lord as their treasure at Thirumala with Your help.
பொருள் – ஸ்ரீநிவாஸன் மூன்று எல்லைகளை யும் கடந்து, ஸத்யம் – ஞானம் – ஆனந்தம் என்று நித்யசூரிகள் அனுபவிக்கும்படி உள்ளான். அவனைக் கண்டால் எந்தவித உலக விஷயங்களும், பசுவின் குளம்பு அடி அளவு போன்று அற்பமாக இருக்கும். இப்படிப்பட்ட ஆனந்தக் கடலாகிய அவனை, நீ உன்னுடையவனாக ஸ்வீகாரம் எடுத்துக் கொண்டாய். இதனால் இந்தப் பூமியில் உள்ளவர்கள் புண்ணியம் செய்தவர்களாக, ஸ்ரீநிவாஸனை திருமலையில் என்றும் உள்ள செல்வமாக அனுபவித்து வருகின்றனர்.
விளக்கம் – மூன்று எல்லைகள் என்பது என்ன? பரம்பொருளைத் தவிர்த்து மற்ற பொருள்கள் அனைத்தும் தேசபரிச்சேதம், காலபரிச்சேதம் மற்றும் வஸ்துபரிச்சேதம் என்னும் எல்லைக்கு உட்பட்டவையாகும். ஓர் இடத்தில் உள்ள பொருள் மற்றோர் இடத்தில் (அதே நேரத்தில்) இல்லை என்பது தேச பரிச்சேதம் ஆகும். பரம்பொருள் அனைத்து இடத்திலும் உள்ளதால் இந்த எல்லை கிடையாது. ஒரு பொருள் ஒரு நேரத்தில் உள்ளது, மற்றொரு நேரத்தில் இல்லாதது என்ற எல்லையுடன் காணப்படலாம். இது கால பரிச்சேதம் ஆகும். பரம்பொருள் மட்டுமே எப்போதும் உள்ளது. ஒரு பொருள் அந்தப் பொருளாக மட்டுமே இருக்கமுடியும், வேறொரு பொருளாக இருக்க முடியாது. இது வஸ்து பரிச்சேதம் ஆகும். பரம்பொருள் அனைத்துப் பொருள்களுமாகவே உள்ளது. ஆக பரம்பொருளான ஸ்ரீநிவாஸனுக்கு இந்த மூன்று எல்லைகளும் கிடையாது.
தைத்திரீய உபநிஷத் – பரம் பொருளை, “ஸத்யம், ஞானம், அனந்தம்”, என்று கூறியது. இங்கு ஸ்வாமி தேசிகன், அனந்தம் என்ற பதத்திற்குப் பதிலாக – த்ரிபி அவதிபீ முக்தம் – மூன்று எல்லைகளில் இருந்தும் விடுபட்டவன் என்று கூறினார்.
SLOKAM 45
saaraM labdhvaa kamapi mahataH shrInivaasaamburaasheH
kaale kaale ghana rasavati kaalikevaanukampe. vyakton.h
meShaa mR^igapati girau vishvam.h aapyaayayantI
shIlopaj~naM xarati bhavati shItalaM sadguNaugham.h..45
ஸாரம் லப்த்வா கமபி மஹத: ஸ்ரீநிவாஸ அம்புராசே: காலே காலே கந ரஸவதீ காளிகா இவ அநுகம்பே வ்யக்த உந்மேஷா ம்ருகபதி கிரௌ விச்வம் ஆப்யாயயந்தீ சீல உபஜ்ஞம் க்ஷரதி பவதீ சீதளம் ஸத் குண ஓகம்
The key words here are: “AnukampE! mahatha: SrinivAsa amburAsE: kamapi saaram labdhvA kaalE kaalE Seela upaj~nam SeethaLam sath guNa Ogam ksharathy” (Oh Dayaa Devi! You have drawn from the essence of the vast ocean of the Lord and are generating in a timely manner the flood of sathguNams like Souseelyam. You are like the rain bearing cloud that derives its moisture from the vast ocean of mercy (Your Lord) and drench the world with life sustaining floods of auspicious attributes like Souseelyam, Soulabyam, Vaathsalyam et al. You make sure that these kalyANa guNams of the Lord become accessible to the chEthanams. The chEthanams get nourished from Your dayA pravAham and become rejuvenated.
பொருள் – தயாதேவியே! ஸ்ரீநிவாஸன் என்ற கடலில் இருந்து உயர்ந்த சாரத்தை நீ எடுத்துக் கொண்டாய். சரியான காலங்களில் பெய்யும் சரியான அளவுடன் கூடிய மழையைப் போன்று, நீ திருமலையை உனது குளிர்ந்த குணங்கள் மூலம் நனைக்கிறாய். இதன் மூலம் இந்த உலகம் முழுவதும் குளிர்வடையும்படிச் செய்கிறாய்.
விளக்கம் – கடல் நிறைய நீர் உண்டு. ஆனால் அந்த நீரை அப்படியே உபயோகிக்க இயலாது. அதில் உள்ள சாரத்தை மேகம் எடுத்து, மழையாகப் பெய்யும்போது மட்டுமே அந்த நீர் பயன்படும். இங்கு இது போன்று, ஸ்ரீநிவாஸனின் குணங்கள் என்பது நமக்கு நேரடியாகப் பயன் அளிக்காது. தயாதேவி மூலமாகவே, அவனது கடல் போன்ற குணங்கள் நமக்குப் பயன் அளிக்கும். மேலும் உயர்ந்தவர், தாழ்ந்தவர் என்று பேதம் பாராமல் மழை பெர்ய்வது போன்று, தயாதேவியும் தனது கருணை மழையை, ஏற்றத்தாழ்வு பாராமல் பொழிகிறாள்.
English: Oppiliappan KOil Sri Varadachari SaThakOpan Swami
Tamil: Sridharan Swami of Srirangam
