It was a wonderful sight yesterday, January 22nd 2014, in Thoopul Divya Desam at Kanchipuram with Perumal in the centre and two acharyas – Swami Ramanuja and Swami Desikan on either side of Him. Lord VaradarAjan’s sevai as a hunter is splendid. With Bow in hand and native koNDai, Lord of Kanchipuram looks beautiful and purposeful. Lord VaradarAjan with His Devi appearing as a hunter to rescue young RamAnujA from the plot of Yadhava Prakasa and transporting him safely to Kanchi in a moment from the wilds of VindhyA Mountains is a great event in Guru Paramparai. The incident that happened at Salai KiNaRu in Sevelimedu, nearby Kanchipuram and the linked AnushtAna KuLa Uthsavam is celebrated every year to remind us of the powerful links of the Lord to our AchAryAs unto this day & forever.
Thai morning at Kanchipuram. Varadan seats himself in the Kannadi mantapam. Ramanujar in a prostrating posture seats beside him. Varadar could be seen wearing a velvet garment with the Thiruppavai pasuram for the day inscribed on it.
At around 11 in the morning the procession amidst a huge sea of Veda goshti and Prabandha goshti left the temple with Perumal inside a palanquin and Ramanujar following Him. The procession stopped at the entrance of Thoopul, where in maryaadai is offered to the Lord and Ramanujar. The goshti immediately proceeded further and reached the sAlai kiNaru in Sevelimedu. Meanwhile shARRumuRai was completed at Thuppul and Swami Desikan was ready decking himself for the occassion. The procession reached the mantapam next to sAlai KiNaru. Arrangements for Thirumanjanam were made. The representative of Thatha Deshikan brought in water from the Kinaru amidst a big Veda goshti. Detailed Thirumanjanam was performed amidst Kattiyam seviththal etc. Thirumanjanam was followed by Nivedanam, shaRRumuRai, teertha goshti and prasadam. Perumal was then decked with Bow and arrow signifying His manifestation as a hunter and huntress in escorting Ramanuja from the forests to Kanchipuram. Perumal then lead the way and Ramanujar followed behind him, signifying as to how the Hunter escorted Ramanuja. As soon as the procession crossed the thoopul agraharam bend, Swami Desikan came out of his sannidhi and waited anxiously at the entrance. Swami Desikan adored in the finest of garments and ornaments, weared a crown of velvet with konDai enmeshed with pearls. Vadyams double and the goshti almost tripled at this stage.
As soon as the procession arrived at the entrance of Thoopul, Swami Desikan first did maryadai to Varadaja Perumal with pattu-vastrams etc and then to Swami Ramanuja. Swami Desikan then received maalai from Perumal and Ramanujar and traced his steps back in an act of welcoming his guests. He stood at the mukha dvaram of the temple and allowed Perumal and Ramanujar to move into the temple and then gently follows them. Varadan was then seated on a simhasanam. To His left Swami Ramanuja was seated on an acharya peetam. To Varadan’s right Swami Desikan seats himself on the floor! (This shows the peak of his acharya bhakti). The confluence is bewitching.
Swami Desikan then performed Thiruvaradhanam to Varadan. TaLigai was then offered by Swami Desikan to his royal guests. Soon after this Varadan blessed Ramanujar with his shatari and malai, which is in turn conveyed by Ramanuja to Swami Desikan. This was followed by teertha goshti and prasadam. Soon after this Varadan and Ramanujar decied to take leave of Swami Desikan and Swami Desikan moved first in an act of escorting them and stood at the entrance to see his guests off. He then followed them for a few more yards and stayed there for a minute or two. Delighted beyond limits he retires to his asthanam after this.
As an added beauty to this utsavam, this year Lord Varadarajan and Swami Raamanuja presented Swami Desikan with a Prabhandha Saara Haaram with medallions of the ThirumEnis of 12 AzhwArs on one side and the list of their Prabhandhams on the other side . The linking medallion was that of Swami Ramanuja, who gave the niyamanam to Thirukkuruhai PirAn PiLLAn to write the first Commentary on Swami NammAzhwAr’s Thiruvaimozhi. HH 46th Srimath Azaghiyasingar of Ahobila Mutt was present during this occasion which multiplied the joy of the gathered Astikaas.
This is one of the yearly Utsavam Astikaas should never be missing. Some of the photos taken yesterday during this utsavam can be viewed below
Part 1 photos can be viewed from: Anushtana Kula Utsavam At Kanchipuram – Part 1 From Kanchi to Sevelimedu
Part 2
Part 1 photos can be viewed from: Anushtana Kula Utsavam At Kanchipuram – Part 1 From Kanchi to Sevelimedu
To be continued in Part-3: (from Sevelimedu To Thoopul): Anushtana Kula Utsavam At Kanchipuram – Part 3 From Sevelimedu To Thoopul
Swamin,
I had a guilty for not attending this ever memorable utsavam. In fact I was in Kooram to have a dharshan of Azhwan and always attend Thirupallandu and Thieuppavai sathumarai in front of Azhwan. I regularly go to kooram village on Azhwan thirunatchathram. But swamy Desikan fulfilled my thabham by cheering the photos of varadhan, swami desikar and sri ramanujar on the occasion,of anushtana kula vaibhavam. The description of the vaibhavam , as if I am presenting on that day in the vaibhavam. I am ever grateful to u. Really I am unable express my joy . Some bhakthas told that sincere prayer will always be fulfilled by our Lord varadhan and acharyas. Prakrudham azhagiasinger swamy dharshan also I got it thro ur videos. Pl send me such good events acharyas, swamy varadhan vaibhavam to me.
Adeyen
Kooram Narayanan
கலிவைரி சடாரிவசோ ரஸிகர்.
தாஸஸ்ய விண்ணப்பம்
ஸ்வாமி தேசிகனுக்கு கலிவைரிசடாரி வசோரஸிகர் என ப்ரஸித்தி உள்ளது. ஆயினும் அவர் மயர்வறமதிலநம் பெற்ற எல்லா ஆழ்வார்கள் விஷயமாக, “ஆழ்வார்கள் அவரித்த நாள் ஊர் திங்கள் அடைவு திருநாமங்கள் அவர்தாம் செய்த வாழ்வான திருமொழிகள்,,,, தொகை,,, “என்று துடங்கி ப்ரபந்தசாரமெனும் க்ரந்தத்தை ஸாதித்தார்.இவர்கள் தமிழில் பாடியவர்களானபடியால் இவர்கள் விஷயமாக தமிழில் ப்ரபந்தஸாரம் எனும் நூலை அனுக்ரஹித்தார்.
ஸ்ரீஆளவந்தார் திருவாய்மொழிக்கு வ்யாக்யானத்தை செய்ய நியமித்தபோதும் ஸ்வயம் தமிழில் ஏதும் அனுக்ரஹிக்கவில்லை. ஸம்ஸ்க்ருதத்தில் பலதும் அனுக்ரஹித்தார். ஆனபடியாலேயே அவர் ஸாதித்த க்ரந்தங்களை கணக்கிட்டு அவர் விஷயமாக ஒரு ச்லோகத்தை வடமொழியில் ஸாதித்தார் ஸ்வாமி தேசிகன், அந்த ச்லோகம்—
“மாநத்வம் பகவன்மதஸ்ய மஹதபும்ஸஸ்ததா நிர்ணயஃ
திஸ்ரஸ்ஸித்தய ஆத்ம ஸமவ்தகிலாதீசான தத்வாச்ரயஃ.
கீதார்தஸ்ய ச ஸங்க்ரஸ்துதியுகம் ஸ்ரீஸ்ரீசயோரித்யமூன்
யத்க்ரந்தாநனஸந்ததே யதிபதிஸ்தம் யாமுநேயம் நுமஃ.”
ஆகமப்ராமாண்யம், புருஷநி்ர்ணயம், ஸித்தித்ரயம்,கீதார்தஸங்க்ரஹம், சதுஸ்ச்லோகீ, ஸ்தோத்ரரத்நம் என்பதான க்ரந்தங்கள் எவரால் அனுக்ரஹிக்கப்பட்டதாக யதிராஜர் அனுஸநித்தாரோ அவரை வணங்குகிறேன் என ஸாதித்தார். இதனால் ஸம்ஸ்க்ருக்ரந்தங்களுக்கு ஸம்ஸ்க்ருத ச்லோகம், தமிழுக்கு தமிழில் பாசுரம் போல் தோனலாம்.ஆயினும் ஆச்சர்யம், ஸ்ரீபாஷ்யகாரர் பாதங்களாய பதினாரில் பணித்த விஷயத்தின் ஸாரத்தை அதிகரணஸாரவளியில் “ஸ்ரஷ்டா தேஹீ” என ஒருச்லோகத்தில் ஸாதித்தப்ரகாரம் நம்மத்திகிரித் திருமால்விஷயகமான மெய்விரதமான்மியத்தில் தமிழில்
“சித்தசித்தென,,,,,,, “ என ஒரே பாட்டில் ஸங்க்ரஹித்தார்.
மாறன் பணித்த ஆயிரம் தமிழ் பாசுரத்தின் ஸாரத்தை ஸம்ஸ்க்ருதத்தில் தாத்பர்யரத்னாவளியாக ஸாதித்தார். ஸ்வாமிதேசிகன் உபய வேதாந்தாசார்யரானபடியாலேயே இது ஸாத்யம். மேலும் ஸ்வாமி தேசிகனுக்கு தயாளுஃ என்று ஒரு திருநாமம் ஸுப்ரஸித்தம், அதை மெய்யாக்குவதாகவும் தோன்றும், ஆம், ஸம்ஸ்க்ருத ஸந்யாசிகளுக்கு ஸ்ரீபாஷ்யத்தில் பதினாறுபாதங்களில் கூறப்பட்ட விஷயத்தை தமிழிலும், தமிழ் அறியாதவர்களுக்கு த்ராவிடவேதத்தில் கூறப்பட்ட மறைப்பொருளை ஸம்ஸ்க்ருதத்தில் தாத்பர்ய ரத்னாவளியாகவும் அனுக்ரஹித்து உபகரித்துள்ளார். உபயவேதாந்தத்தையும் ஸார்வ ஜனிகமாக அனுக்ரஹித்தபடியாலும் உபயவேதாந்தாசார்யராகக் கொண்டாடலாம்.
மேலும் ச்லோகரூபமான த்ரமிடோபநிஷத்தாத்பர்ய ரத்னாவளியில் ந்யாயதந்த்ரத்தில்ப்ரதானமான அனுமான விஷயத்தை ஸாமர்த்யமாக ஸாதித்தது மிகவும் ரஸநீயமாகும்.அதாவது,
தேவஃ ஸ்ரீமான் ஸ்வஸித்தேஃ கரணமிதி வதந் ஏகமர்த்ம் ஸஹஸ்ரே
ஸேவ்யத்வாதீந் தசார்த்தாந் ப்ருதகிஹ சதகைர்வக்தி தத்ஸ்தாபநார்த்தாந்.
ஐகைகச்யாத்பரத்வாதிஷு தசககுணேஷ்வாயதந்தே ததா தே
தத்தத்காதாகுணாநாமநுவிதததி தத்பங்க்தயஃ பங்க்திஸங்க்யாஃ
எம்பெருமானை அடைவதில் எம்பெருமானே ஸித்தோபாயம் என்பதான ஸாத்யத்தை ஸாதிக்க ஸேவ்யத்வாதி பத்து ப்ரதானமான ஹேதுக்கள் -பத்துதசகங்களை கொண்ட நூறுபாசுரங்களான முதற்பத்து இரண்டாம் பத்து என்பதாக பத்து பத்துகள் உள்ளன.இவற்றில் ஸேவ்யத்வம் என்பதான ப்ரதான ஹேதுவை ஸாதிக்க பரத்வம் முதலாக பத்து ஹேதுக்கள் முதல் பத்து தசகங்களின் அர்தம்.பரத்வத்தை ஸாதிக்க முதல் பத்தில் முதல் திருவாய்மொழியில் பத்துஹேதுக்கள்.ஆக, 10*10*10=1000. ஆக 1000 பாசுரம்-1000 ஹேதுக்கள், ஆயிரம் குணங்கள்.
ஸேவ்யத்வாத் போக்யபாவாத் சுபதநுவிபவாத் ஸர்வபோக்யாதிகத்வாத்
ச்ரேயஸதத்ஹேதுதாநாத் ச்ரிதவிவசதயா ஸ்வாச்ரிதாநிஷ்டஹ்ருத்வாத். பக்தச்ந்தாநுவ்ருத்தேஃ நிருபதிஸுஹ்ருத்பாவதஃ ஸத்பதவ்யாம்
ஸாஹாய்யாச்ச ஸ்வஸித்தேஃ ஸ்வயமிஹ கரணம் ஸ்ரீதரஃ ப்ரத்யபாதி.
அனுமானப்ரயோகத்தில் ஹேதுவானது பஞ்சமீ விபக்தியிலாகும், ஹேதௌ த்ருதீயா என்கிற வ்யாகரணத்தால் ஹேதுவின் அர்த்தத்தில் மூன்றாவது வேற்றுமையும் வரலாம். இங்கு அனுமான ப்ரயோகமாவது.
ஸ்ரீதரஃ ,ஸ்வஸித்தேஃ கரணம், ஸேவ்யத்வாத் என்பதாக .
ஸ்ரீதரஃ பக்ஷஃ- ஸாத்யமான வஸ்துவின் ஆதாரம், ஸ்வஸித்தேஃ கரணத்வம்,ஸாத்யம்–அவனை அடைவதில் அவனே உபாயம் என ஸாத்யம்,
1,ஸேவ்யத்வாத் ,2,போக்யபாவாத் ,3சுபதநுவிபவாத், 4,ஸர்வபோக்யாதி பாவாத்,5ச்ரேயஸ்தத்ஹேதுதாநாத்,6.ச்ரிதவிவசதயா,7ஸ்வாச்ரிதாநிஸ்டஹ்ருத்வாத்,8.பக்தச்சந்தாநுவ்ருத்தேஃ.,9,நிரவதிகஸுஹ்ருத்பாவதஃ10,ஸத்பதவ்யாம் ஸஹாயாத் என்பதாக ப்ரதானமாக 10 ஹேதுக்கள்.
அனுமானப்ரயோகத்தில் ஹேதுவாக கூறப்படுவது பக்ஷத்தில் இருக்கவேணும். அப்படி ஹேது பக்ஷத்தில் இல்லாமல் போனால் ஸ்ரூபாஸித்தி என்பதான தோஷம் வரும். ஆக ஹேதுவானது பக்ஷத்தில் உள்ளது என்பதை ஸாதிக்கவேணுமானால் அதையே ஸாத்யமாக்கி வேறு ஹேதுவினால் ஸாதிக்கவேணும், அதாவது, ஸ்ரீதரஃ ஸேவ்யஃ, பரத்வாத்.என இங்கு ஸ்ரீதரஃ என்பதே பக்ஷம், முன்பு ஹேதுவாக கூறப்பட்டது இதில் ஸாத்யம், அதாவது ஸேவ்யஃ என்பது ஸாத்யம், இதை ஸாதிக்கும் ஹேதுவானது பரத்வம், ஆக யாதொருவன் பரனோ அவன் ஸேவ்யன் என்பதாக வ்யாப்தி. இங்கு பரத்வம் என்பதான ஹேது பக்ஷத்தில் உண்டு என ஸாதிக்க பத்து பாசுரங்களான பத்து ஹேதுக்கள், ஆக பத்து பத்து பாசுரங்களால் பரத்வாதிகளை ஸாதி்க்கவேணும், பரத்வாதி பத்து ஹேதுக்களால் ஸேவ்யத்வத்தை ஸாதிக்கவேணும், ஸேவ்யத்வாதி பத்து ஹேதுக்களால் எம்பெருமான் ஸித்தோபாயம் என ஸாதிப்பதால் இங்கு ந்யாயதந்த்ரத்தில் கூறப்பட்ட அனுமானப்ரயோகம் செய்வதில் ஸ்வாமி தேசிகன் ஸ்வதந்ரரானபடியால் ஸர்வதந்தந்த்ரஸ்வதந்த்ரரும் ஸ்வாமியே,அதடியாக ஸ்வாமிக்கு ஸர்வதந்த்ரஸ்வதந்தரோபய வேதாந்தாசார்யர் என்பது அஸாதாரணமாகும். பெரிய பெருமாள் வேதாந்தாச்ரயர் என்பதான பிருதை அனுக்ரஹித்தார்.பெரியபிராட்டியார் ஸர்வதந்த்ரஸ்வதந்த்ரர் என்ற விருதை அளித்தார். இதுதான் போலும் எம்பெருமானுடன் பிராட்டியும் ஸமம்,அனுரூபதாம்பத்யம் என்பதும்( ஸ்வரூபரூபாதிகளில் போல் பிருததானத்திலும் ஆனுரூப்யம்) எனத்தோன்றுகிறது.இவர்களை அல்லவா “தைவதம் தம்பதீ நஃ” என ஸ்வாமி அனுஸந்திப்பது.
ஸ்வாமி தேசிகனை விட்டு காயிகமாக விலகி இருக்கும் ஸமயத்தில் இவ்விதம் ஸ்வாமி தேசிகன் விஷயகமாக சிலதை அவரதுஅனுக்ரஹத்தால் ஸ்மரிக்க முடிகிறது, இவ்விஷயத்தில் நமக்கும் அவருடன் ஸாம்யமுள்ளதோ என தோன்றுகிறது. காரணம் ஸ்வாமி தேசிகன் ஸ்ரீரங்கத்தில் எழுந்தருளியியிருந்த ஸமயத்தில் ஸாதித்த ரஹஸ்யமாகும் ரஹஸ்யரத்னாவளீ எனும் ரஹஸ்யம். இங்கு பாசுரத்தில் ஸமீபத்திலுள்ள நம்பெருமாளை ஸ்மரிக்காமல் “ஒன்றே புகலென்று “எனும் பாசுரத்தில் “நம்மத்திகிரித்திருமால் “என அனுஸந்திக்கிறார். இது என்ன ஆச்சர்யம்.மற்றுமோரிடத்தில் “ தேவதா ஸந்நிதத்தாம் ” என ப்ரார்த்திக்கிறார். நாமும் ப்ரார்த்திப்போம் ,வேதாந்தசார்யவர்யோ மே ஸந்நிதத்தாம் ஸதா ஹ்ருதி “என்றே.
ஸமீபத்தில் அத்யயநோத்ஸவம் முடிந்து காஞ்சியில் அனுஷ்டாநகுள உத்ஸவம் நடைபெற்றது. இன்று ஸ்ரீவரதன் ஸ்ரீராமானுஜருடன் ஸ்ரீதூப்புலில் ஸ்ரீதேசிகனை அனுக்ரஹித்தார். இவ்வுத்ஸவமானது முன்பு கோயிலில் தடைபட்டதிருஅத்யயநோத்ஸவத்தை ஸ்வாமி தேசிகன் நடத்திவைத்தபடியால் அதுக்கு க்ருதக்ஞதையை தெரிவிக்கும்படி அமைந்தது எனலாம்.
இவ்வருடம் இந்த உத்ஸவத்தன்று ஸ்வாமிக்கு ஸ்ரீபேரருளாளனின் அனுக்ரஹமாக ப்ரபந்தசாரஹாரம் ஸமர்பிக்கப்பட்டது மிகவும் பொருத்தமாகும். இந்த கைங்கர்யத்தில் அன்வயித்த அடியார்களுக்கு ஸகலவிதமான க்ஷேமத்தையும் வேண்டித்தெல்லாம் தரும் வள்ளலான நம்மத்திகிரத்திருமால் திருத்தாளிலும் அவருகந்த ஆரணதேசிகனின் திருவடிகளிலும் ப்ரார்த்திக்கிறேன்.
இதை நேரில் ஸேவிக்கமுடியாத அடியார்களுக்கு சித்ரம் மூலமாக ஸேவை செய்து வைத்த அனுதினம் ஆர்க் அனுதினம் வர்ததாமபிவர்த்ததாம்
this is sampradaya article, i think this should publish in articles portion.so many asthikas will know about swamy desikan is a kalivairi sathari vacho rasikan,