விளக்கவுரை
உயர்ந்த ஞானம் கிட்டப் பெறாமல், பிழைக்க வழியின்றி முகம் வாடி நாங்கள் நின்றோம். அப்போது, மழை பொழிந்தது போன்று எங்கள் வாட்டம் நீக்கி உமது திருவடிகளின் தொடர்பை அளிக்கவல்ல ஞானத்தை உபதேசித்த எம்பெருமானரே! உள்ளங்கையில் வைத்த நெல்லிக்கனி போன்று கண்ணனை நீவிர் காண்பித்துத் தந்தாலும், உமது திருமேனியினுடைய ஒளியால் ப்ரகாசிக்கும் குணங்களைத் தவிர வேறு எதனையும் நான் காணமாட்டேன். இதன் காரணம் – கண்ணன் தேரில் நின்று உபதேசித்த பின்னரும் பலருக்கும் மோக்ஷ விருப்பம் ஏற்படவில்லை. ஆனால் உமது தொடர்பு ஏற்பட்ட உடனேயே ஊமை ஒருவனுக்கு மோக்ஷ விருப்பம் ஏற்பட்டது. மேலும் ஸர்வேச்வரன் எனது கர்மத்திற்கு ஏற்ப எனக்குத் தண்டனையும் அளிப்பான். ஆனால் நீரோ கருணையை மட்டுமே என் மீது பொழிவீர். நான் இவ்விதம் கண்ணனையே வெறுத்து கூறினாலும் நீவிர் என் மீது சீற்றம் கொண்டு என்னை ஸம்ஸாரம் என்ற நரகத்தில் விழும்படிச் செய்தாலும்; அல்லது “இவன் நம்மைச் சேர்ந்தவன்” என்று இரக்கம் கொண்டு பரமபதத்திலே சேர்த்தாலும் உமது கல்யாண குணங்களை அனுபவித்தபடி நான் இருப்பேன்.
The jnanAm given by Ramanuja is crystal clear; her, further, AmudhanAr explains as to what he prays for.
Meaning:
Like the dense dark clouds the ParamOdhArar – the most benevolent acharyan, the most merciful, Parama dhayALu Ramanuja! Though you have granted us the Lord’s lotus Feet himself so easily accessible for us and so easily attainable due to your dayA on us, I do not seek to sing in praise of anything else except your kalyANa guNAs and your dhivya sowndharyam. You need to bless me for the same only. And if I were blessed with that, regardless of whether I am in this dirty trench or in the most blissful Srivaikuntam, or wherever it may be; I would stand firm. Else, wherever I am, I won’t survive.
raamanuja– EmperumAnArE!
en sezhu koNdalE– my most endearing dark hued rainy laden cloud like Parama dhayALu!
kaNNanai– that most beautiful Lord Kutti KaNNan
kayil kani yenna– is brought to me so easily attainable [by your grace]
kaatti thairulum– even if Kutti KaNNan is shown and given to me by you straightaway by yourself [in front of my eyes right now]
unthan meyyil piRangiya seer anRi yaan vENdilan– other than Your kalyANa guNas that glow in you and the shining thirumEni sowndharyam, I do not seek anything else. [how long like this- if you are asking]
Nirayam thoyyil kidakkilum– even if I am deep into the scorching valleys of the hell OR
sOthi viNN– that ParamjyOthi
SrivaikuNtam– the ever Blissful, most glowing and shining and resplendent world [theLi visumbu ThirunaaDu]
sErilum– even if I reach there
nee– devareer – You
e aruL– should bless me only… for me to enjoy and have acharya anubhavam alone…
seyyil dharippan– if you do that, then only will I survive. Else, I will perish.
I need to be blessed by yourself to sin, enjoy the most wonderful kalyANa guNAs of yours and the beautiful ThirumEni of yours at all time and under all circumstances. Please bless me the same.
Though NammaazhwAr blessed thousands of pasurams [verses] on KaNNan showing KaNNan to us, his prime and ardent sishya Sri Madhurakavi AzhwAr declared that he would not want or know anyone other than his acharyan Sri Satakopa [Swami Nammazhwar]. kaNNinun chiRuthaambinaal … thenkurhoor nambhi enRakkaal aNNikkum amudhooRum en naavukkE.
For him just by mere utterance of Satakopa name is sweetening. Similarly for me – Thiruvarangatthu amudhanAr, Swami Ramanuja alone is what is endearing and sweetening. My desire is to enjoy only his kalyANa guNAs. He is like the cool, dense dark clouds and is hence impartial and so merciful.
Source:
http://sundarasimham.org/
http://namperumal.com/
